donderdag 14 augustus 2014

Recensie: 'Achter de draad'


Titel: Achter de draad
Auteur: Hans Kuyper
Uitgever: Leopold
Jaar van uitgave: 2014
Bladzijden: 183
ISBN: 9789025864965

Het is 1916, Europa is in oorlog. Een elektrisch hek van honderden kilometers lang maakt het oversteken van de grens tussen Nederland en Belgiƫ bijna onmogelijk. Mars woont met Geert vlak bij die dodendraad, zoals het levensgevaarlijke hek al snel wordt genoemd. Geert is de leider van een groep smokkelaars die mensen en goederen over degrens brengt. Mars mag niet mee op die tochten, maar op een dag ziet hij zich gedwongen toch zelf de dodendraad over te gaan, het bezette Belgiƫ in.

Ik zal het maar gelijk melden: ik vind het boek echt een prachtig geschreven. Wat Mars allemaal meemaakt is erg bijzonder, maar toch mogelijk. Wat je al wist over de Eerste Wereldoorlog, wordt in dit boek bijgevult met de persoonlijke ervaring van een jongen van 13, bijna 14. Door Mars' eigenzinnige karakter beleeft hij zoveel dingen en denk je ook soms 'doe nou niet!', maar uiteindelijk blijkt zijn keus toch goed. Dit boek kan je steeds weer verbazen en andere keuzes laten zien dan de normale.

Je kijkt als lezer mee met Mars', maar wel in het alwetende perspectief. Dat is erg mooi, want zo wordt de spanning in dit geval optimaal behouden. Dat is in dit boek sowieso het geval, er zijn veel momenten dat de spanning stijgt en langzaam afzakt, maar toch weer stijgt. Mars' karakter is de bron hier vooral van. Het boek is niet alleen spannend, er zijn ook momenten waarbij het boek zielig, romatisch of lachwekkend is.

Het boek is opgedeeld in delen. Deze heten voor de draad, over de draad en achter de draad. De titels zijn mooi gekozen, ze passen goed op de plaats waar ze staan. Verder heeft bijna elke gebeurtenis een nummer... Zo zijn er in totaal meer dan 35 hoofdstukjes. Soms wel storend omdat je gewoon in een streep door wil lezen, maar ook altijd makkelijk als je je boek dicht wil gooien, goed eindpunt is altijd te vinden. 

De vormgeving van het boek sprak mij ook erg aan. De voorkant roept vragen op, en wanneer je het boek uit hebt, snap je precies van elk onderdeel wat het is, vooral in dit verhaal. Op de binnenkant van de kaft staat een kaart met de belangrijkste punten erop. In een verhaal als deze vind ik dat echt een must. Al die plaatsnamen moet ik voor me kunnen zien en dat werkt op deze manier erg goed. 

Dit boek blijft verrassend tot het einde. Alhoewel ik normaal liever ontroerende boeken lees, heeft deze mij toch ook erg vermaakt. Ik geef het een 5/5.