woensdag 22 oktober 2014

Recensie: Mammoet Op Zondag


Titel: Mammoet op Zondag
Auteur: Maarten 't Hart
Uitgever: Arbeiderspers
Jaar van uitgave: 1977
Bladzijden: 246
ISBN: 9789029590549

In Mammoet Op Zondag vertelt Maarten in de ik-perspectief over zijn leven, van jong tot steeds ouder, over gebeurtenissen die indruk op hem gemaakt hebben en iets speciaals hadden. In het boek zitten 18 korte verhaaltjes, in ieder verhaal is hij op een andere leeftijd en met een andere omgeving, wat zorgt voor verhalen van verschillende onderwerpen, waaronder vrouwen, wetenschap en de natuur.


In dit boek vertelt hij over zichzelf (of in ieder geval een persoon d.m.v. ik- perspectief die over zijn leven vertelt) die de meest normale maar ook absurde dingen meemaakt. De verhalen worden allemaal vertelt in ongeveer 14 bladzijden, maar tijdens het lezen voelde het als veel langer, omdat de gedachtes van Maarten (de persoon heet ook Maarten, vandaar dat de bedoeling waarschijnlijk is dat het over hemzelf gaat) heel uitgebreid verwoord worden, wat het soms wat langdradig maakt.


Het verhaal wat bij mij het meest is blijven hangen is het hoofdstuk 'Derde Liefde', waarin Maarten nog erg jong is. Er komt een mevrouw in het dorp wonen die er erg aantrekkelijk uit ziet, en dat vindt Maarten ook. Hij liep elke dag langs het raam en zwaaide naar haar, en kwam later in gesprek met haar toen zij op de bus wachtte. Het verhaal loopt zo dat Maarten eigenlijk helemaal in verwarring is door die mooie vrouw, en dat hij daardoor ook gekke keuzes maakt en er later pas aan denkt dat het zeker enorm zal opvallen. Dit hoofdstuk vind ik daarom ook erg leuk.


Ik vind dat het ene deel wat mooier uitgewerkt is dan het andere, dat komt onder andere door het thema wat erin vermeld wordt, maar ook door de manier van inleiden en afsluiten. Het is best storend als in het ene verhaal niet goed afgesloten wordt, en als je dan begint aan het volgende verhaaltje, je eigenlijk nog aan de gedachten denkt van Maarten in het vorige verhaal, terwijl omdat hij ouder wordt, er nog wel eens wat verandert. Dit is lang niet altijd aan de orde, maar komt toch wel een enkele keer voor. Net iets waar ik me een beetje aan kan storen.


De thema's die vertelt worden vind ik wel interessant. Het is grappig dat doordat je zoveel verschillende dingen van hem hoort, je precies zijn karakter te kennen krijgt. Ik weet dat hij nogal verlegen is bij de vrouwen, maar toch graag met ze om gaat terwijl hij al getrouwd is. Ook weet ik dat hij erg slim is, maar toch wel vaak stomme keuzes maakt, waar hij later pas achter komt.


Ik vind de verhalen erg leuk, en omdat het natuurlijk over deze ene persoon gaat die steeds ouder en 'wijzer' wordt, goed chronologisch in elkaar gezet. De thema's spreken mij aan en Maarten 't Hart kan mooi schrijven, hij legt alles duidelijk uit, hoewel soms wat te langdradig.


Ik geef het boek een 3,5/5.