Recensie: Valentine Joe

Titel: Valentine Joe
Auteur: Rebecca Stevens
Uitgever: Chicken House
Jaar van Uitgave: 2014
Bladzijden: 168
ISBN: 9789044345223

Rose bezoekt met haar opa in Ieper de graven van de gesneuvelde soldaten uit de Eerste Wereldoorlog. Het graf van Valentine Joe maakt grote indruk op haar. Hij was 15 jaar toen hij stierf als soldaat. Die avond hoort Rose buiten op het plein mannen marcheren. Als ze uit het raam kijkt, ziet ze een jonge soldaat meelopen. Hun blikken kruisen elkaar...

In Valentine Joe komt een mooi verhaal naar voren over een soldaat die vecht, maar eigenlijk nog te jong is. Op wonderbaarlijke wijze hoort Rose 's nachts wat geluid, en gaat op pad. Vervolgens komt zij in de wereld van Joe terecht, in het verleden dus. Niemand behalve hij en een hondje, Tommy, kunnen haar horen.

Het verhaal is gebasseerd op een waargebeurd verhaal, maar toch is er een flinke draai aan gegeven. Achter in het boek staat hoe Rebecca Stevens op het verhaal is gekomen, maar toch denk ik dat dit iets meer in het boek verwerkt kon worden. Het lijkt haast wel een sprookje.

Toch vind ik het verhaal erg leuk om te lezen. Ik heb het dan ook binnen een paar dagen uitgelezen. Het boek is voor kinderen vanaf circa 12 jaar, wat ik wel duidelijk kon merken aan hoe het verhaal loopt en ook de schrijfwijze: niet te moeilijk. Het loopt lekker vlot door, de gebeurtenissen zijn logisch, maar soms wel wat te magisch, Rose is opeens in een heel andere tijd en ruimte. 

De personages zijn leuk en spreken aan. Rose is een vrolijk, maar toch lichtelijk timide meisje, terwijl haar opa, Brian, graag met iedereen een praatje maakt en zo ook in het boek steeds meer personages door hem verschijnen, zoals zijn nieuwe maatje, de mevrouw van het hotel waar ze overnachten. Verder blijft ook het hondje, Tommy, het hele boek meelopen. Zo blijf je als lezer een goede houvast hebben. 

Leuk boek voor de wat jongere jeugd, met een interessant verhaal waar een leuke draai aan is gegeven. Ik geef het boek een 7/10.

Recensie: De belevenissen van een muurbloem

                                         

Titel: De belevenissen van een muurbloem

Auteur: Stephen Chbosky

Uitgever: PYA, Prometheus Young Adult

Jaar van uitgave: 2011

Bladzijden: 253

ISBN: 9789044617368

Charlie gaat naar de bovenbouw. Hij is zeker geen sukkel, maar populair is hij ook niet. Zijn verlegen, hyperintelligente en sociaal onaangepaste karakter zorgt ervoor dat hij een muurbloempje blijft. Charlie probeert op zijn eigen manier vat te krijgen op de wereld van dates, familiedrama's, seks en drugs. Gelukkig heeft hij vrienden die hem hier af en toe bij helpen. Op zijn eigen unieke, aandoenlijke en aangrijpende manier vertelt Charlie zijn verhaal aan de enige persoon die hij vertrouwt.
Aan jou.

In de belevenissen van  een muurbloem schrijft Charlie brieven naar een jongen die hij niet kent, maar hij heeft wel via-via zijn adres gehoord en besloot brieven naar hem te schrijven. Charlie schrijft heel erg eerlijk hoe hij zich voelt en wat er gebeurd is, en ik had tijdens het lezen steeds het idee dat de ontvanger van deze brieven ieder moment terug kon gaan schrijven, maar natuurlijk gebeurde dat niet.

Wat ik het mooiste aan dit boek vind, is het karakter van Charlie. Ik ken geen een jongen die bij zoveel betrokken raakt en zo in de war is van wat hij nou eigenlijk moet denken en vinden. Zo komt hij op een nieuwe school en krijgt een paar vrienden, waarvan hij op een meisje verliefd wordt, en dat blijft het hele boek zo, maar toch probeert hij wat met een ander meisje. Door die vrienden raakt hij eigenlijk overal betrokken bij, begint hij te roken en gaat zelfs aan de drugs.

Ik vond het boek erg plezierig om te lezen door deze stijl van schrijven. Het doet me een beetje denken aan de eerste literatuur, waarbij met ook alleen maar door middel van brieven een roman schreef. Charlie vertelt erg duidelijk wat hij meegemaakt heeft, en dit wordt vaak nog wel een keer verder in het boek herhaald, wat logisch is door deze vorm van briefschrijven. Hij denkt soms wel wat anders dan andere jongens van zijn leeftijd en er komt dus ook vaak wat onverwachts uit zijn mond, wat door het einde van het boek te lezen mij wat duidelijker maakte.

Dit boek zou ik zeker aan iedereen aanprijzen, het sprak mij erg aan en liet me op bepaalde momenten zelfs een glimlach op mijn gezicht toveren. Charlie is een leuk persoon om bij mee te lopen.

Ik geef het boek een 8/10.