Recensie: The Fault in Our Stars

Titel: The Fault In Our Stars
Auteur: John Green
Uitgever: Penguin Books
Jaar van uitgave: 2013
Bladzijden: 313
ISBN: 9780141345659

Despite the tumor-shrinking mediacal miracle that has brought her a few years, Hazel has never been anything but terminal, her final chapter inscriped upon diagnosis. But when a gorgeous plot twist named Augustus Waters suddenly appears at Cancer Kid Support Group, Hazel's story is about to be completely rewritten.

Dit boek heeft mij een lach en een traan op mijn gezicht laten toveren, maar zeker ook verbazing en zelfs soms een steekje jaloezie. Ik heb het boek nu pas gelezen- ja nu pas!!- terwijl ik de film al gezien heb, terwijl ik nog zo met mezelf had afgesproken... Maar toen ik de kans kreeg om de film gaan kijken heb ik dat naruurlijk direct gedaan. Dit was de reden dat ik tijdens het boek steeds vaker verrast werd. De relatie tussen Hazel en Augustus wordt zo ontzettend prachtig omschreven, dat ik soms zelfs bij de woordkeuze alleen al een traan liet gaan. En heel eerlijk, zelfs meer dan bij de film.

Ik heb het engelse boek gelezen, en ga later de nederlandse versie nog lezen om een vergelijking te kunnen maken. Ik vond het prachtig hoe John Green vertelt over de diagnose die Hazel heeft, want tussen alle moeilijke woorden door, is het ook te begrijpen. De emoties die het boek weergeeft vind ik zo mooi, ik zou willen dat iedereen zoals Hazel en Gus zou kunnen denken. Ze zijn zo slim, verstandig en lief, en dat tijdens de diagnose die ze weten.

De andere personages, ookal komen ze helemaal niet uitgebreid voor, zijn net zo mooi. Als ik kijk naar Isaac, dan vind ik hem precies zo mooi omschreven als de ouders van Hazel, maar ook die van Gus. Allen in een bijna zelfde omgeving, maar toch erg verschillend. Ik kon me inleven in allen van hen, wat ik fijn vind als ik eenmaal in het boek zit. Ik wil niet een hekel hebben aan een van de personages door hoe hij/zij omschreven is.

Op een gegeven moment kwam ik richting het eind, en wilde ik niet eens meer verder lezen. Het eerst kijken van de film was misschien toch niet helemaal een goed idee, want ik wist al wat er komen zou: de dood. Maar na even erg veel moed verzamelen, begon ik tich aan het einde en heb ik erg veel gehuild, terwijl ik het o-zo-prachtig vond. Het boek is gewoon helemaal tot in de puntjes af. 

Door dit verhaal, maar ook de reacties en recensies van anderen die mij voorgingen, ga ik zeker de andere boeken van John Green lezen, en zover als dat kan in het engels. Zo weet ik zeker dat het zo overkomt als Green het geschreven heeft en wilde dat ik het ging lezen. Het meest benieuwd ben ik naar Will Grayson, Will Grayson, en die komt dan ook binnenkort voor mij binnen bij de bibliotheek. Maar ik ga ook zeker Eeen Weeffout In Onze Sterren lezen. 

Wat een prachtig boek, tot in de puntjes afgewerkt. ik heb gehuild, gelachen, was verbaasd en vooral verrast. Ik geef het een 5/5. 

Recensie: 'De dag dat alles anders werd'

                           

Titel: De dag dat alles anders werd

Auteur: Jennifer Castle

Uitgever: The house of books

Jaar van uitgave: 2012

Bladzijden: 367

ISBN: 9789044333787

Wat als je ouders en je broer omkomen bij een auto-ongeluk? Als Laurel 16 jaar is overkomt het haar en staat ze er vanaf dat moment alleen voor. Her verandert lles. Hoe ze omgaat met haar beste vriendin, hoe ze denkt over jongens: benaderen die haar nou wel of juist niet uit medelijden? En wat moet ze met de buurjongen, David? Zijn moeder kwam ook om bij het auto-ongeluk. David, die ze - hoe onmogelijk ook - zo aantrekkelijk vindt. Hun levens zijn vanaf die dag voor altijd met elkaar verbonden. Een band die hen allebei verandert op een onverwachte manier.

Het verhaal is erg mooi geschreven. Je ziet hoe Laurel moeite heeft met de keuzes die zij moet maken. De vriendschappen die zij sluit bijvoorbeeld, zijn lang niet altijd makkelijk. Het gevoel dat ze alleen maar bevriend willen zijn omdat het ongeluk is gebeurd, vind ik erg realistisch te woord gebracht. Laurel is zo assertief, erg terecht want iedereen wil haar helpen en als ik in haar schoenen stond, zou ik ook zo zijn.  Ik kon me erg goed in haar verplaatsen, vooral omdat zij, net als ik, ook haar examen doet. Door dit boek zie je hoe mensen die iets meegemaakt hebben zich voelen.

De andere personages in het boek zijn stuk voor stuk erg verschillend, en vatten de gebeurtenissen erg verschillend op. Zo ziet David de gebeurtenissen vanuit een heel ander perspectief en gaat er dus ook heel anders mee om doordat zijn vader nog leeft en hij de hoop heeft dat hij ooit nog uit coma zal komen, maar er voor vreest dat het niet gebeurt. Andere personages zijn bang om Laurel te kwetsen, met zowel gebaren als dingen die ze zeggen. 

De opbouw van het boek is erg goed. De gebeurtenissen volgen elkaar naadloos op en de verhaallijn wordt er niet voorspelbaar van. De liefdes die plaatsvinden zijn maar op bepaalde plekken, en daar blijven ze ook. De ruimtes zijn goed beschreven en de tijd is ook goed. Het boek is redelijk dik, dat komt omdat het verhaal mooi is uitgewerkt en de personages goed zijn beschreven. Van mij had het verhaal nog wel verder door mogen lopen, het was zo'n plots eind. 

Doordat het boek ongeveer vijfendertig hoofdstukken is, kan je het boek makkelijk een keer dichtslaan. Bij sommige boeken vind ik het zo'n probleem dat je zo lamg blijft hangen in een enkele gebeurtenis, en hier is dat totaal niet het geval. Het is wel zo, dat telkens als ik het boek weer opende, ik eerst weer even im het verhaal moest komen. Dit komt omdat een nieuw hoofdstuk vaak in een andere ruimte plaatsvindt, dus ook met andere personen. Ik vond dit niet erg storend.

De dag dat alles anders werd is een mooi verhaal met Laurel als hoofdpersonage die je overtuigt van het realisme van haar gevoelens. Ik geef het boek een 4/5.