Auteur: John Green
Uitgever: Penguin Books
Jaar van uitgave: 2013
Bladzijden: 313
ISBN: 9780141345659
Despite the tumor-shrinking mediacal miracle that has brought her a few years, Hazel has never been anything but terminal, her final chapter inscriped upon diagnosis. But when a gorgeous plot twist named Augustus Waters suddenly appears at Cancer Kid Support Group, Hazel's story is about to be completely rewritten.
Dit boek heeft mij een lach en een traan op mijn gezicht laten toveren, maar zeker ook verbazing en zelfs soms een steekje jaloezie. Ik heb het boek nu pas gelezen- ja nu pas!!- terwijl ik de film al gezien heb, terwijl ik nog zo met mezelf had afgesproken... Maar toen ik de kans kreeg om de film gaan kijken heb ik dat naruurlijk direct gedaan. Dit was de reden dat ik tijdens het boek steeds vaker verrast werd. De relatie tussen Hazel en Augustus wordt zo ontzettend prachtig omschreven, dat ik soms zelfs bij de woordkeuze alleen al een traan liet gaan. En heel eerlijk, zelfs meer dan bij de film.
Ik heb het engelse boek gelezen, en ga later de nederlandse versie nog lezen om een vergelijking te kunnen maken. Ik vond het prachtig hoe John Green vertelt over de diagnose die Hazel heeft, want tussen alle moeilijke woorden door, is het ook te begrijpen. De emoties die het boek weergeeft vind ik zo mooi, ik zou willen dat iedereen zoals Hazel en Gus zou kunnen denken. Ze zijn zo slim, verstandig en lief, en dat tijdens de diagnose die ze weten.
De andere personages, ookal komen ze helemaal niet uitgebreid voor, zijn net zo mooi. Als ik kijk naar Isaac, dan vind ik hem precies zo mooi omschreven als de ouders van Hazel, maar ook die van Gus. Allen in een bijna zelfde omgeving, maar toch erg verschillend. Ik kon me inleven in allen van hen, wat ik fijn vind als ik eenmaal in het boek zit. Ik wil niet een hekel hebben aan een van de personages door hoe hij/zij omschreven is.
Op een gegeven moment kwam ik richting het eind, en wilde ik niet eens meer verder lezen. Het eerst kijken van de film was misschien toch niet helemaal een goed idee, want ik wist al wat er komen zou: de dood. Maar na even erg veel moed verzamelen, begon ik tich aan het einde en heb ik erg veel gehuild, terwijl ik het o-zo-prachtig vond. Het boek is gewoon helemaal tot in de puntjes af.
Door dit verhaal, maar ook de reacties en recensies van anderen die mij voorgingen, ga ik zeker de andere boeken van John Green lezen, en zover als dat kan in het engels. Zo weet ik zeker dat het zo overkomt als Green het geschreven heeft en wilde dat ik het ging lezen. Het meest benieuwd ben ik naar Will Grayson, Will Grayson, en die komt dan ook binnenkort voor mij binnen bij de bibliotheek. Maar ik ga ook zeker Eeen Weeffout In Onze Sterren lezen.
Wat een prachtig boek, tot in de puntjes afgewerkt. ik heb gehuild, gelachen, was verbaasd en vooral verrast. Ik geef het een 5/5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten