dinsdag 24 februari 2015

Recensie: Blut!

Titel: Blut!
Auteur: Hans Mijnders
Uitgever: Columbus
Jaar van uitgave: 2014
Bladzijden: 136
ISBN: 9789095432562

Floortje geniet volop van haar leven. Ze heeft leuke vriendinnen, is smoorverliefd op de knappe Jack en gek op online shoppen. Er is maar één minpuntje: haar portemonnee is altijd leeg. Floortje maakt zich er niet al te druk om: ze leent wel van anderen. Als haar ouders voorstellen haar kleedgeld te geven en haar aanmoedigen om een baantje te zoeken, is ze meteen enthousiast. Dan kan ze eindelijk de nieuwste mobiel kopen en dat galajurkje voor het schoolfeest. Wat zal ze indruk maken op Jack! Maar Floortje rekent zich veel te rijk. Voor ze het doorheeft, staat ze weer rood en begint het lenen opnieuw. Hoe Floortje ook haar best doet haar geldprobleem te verbergen, ze raakt iedere dag dieper in de schulden. Hoe komt ze hier ooit weer uit.

Dit boek geeft een heel goed beeld wat iedereen misschien wel in mindere mate herkent: je geld is gewoon een keer op. Vooral als jongere moet je erg goed letten waaraan je je geld spendeert en dit boek laat zien wat de gevolgen zijn als je niet uitkijkt naar geld maar naar kleding, make-up of andere leuke dingen die je denkt zeker weten nodig te hebben in je leven.

In dit boek lopen de gebeurtenissen heel langzaam op, waardoor je goed bij kunt houden wat er nou precies gebeurt. Floortje is smoorverliefd en wanneer ze steeds meer in de buurt van de leuke Jack komt, vliegt het geld alleen maar harder de deur uit. Dit boek laat ook zien dat liefde echt blind kan maken. Floortje lijkt de zaken eerst goed in handen te hebben, ze weet precies wanneer ze haar rekeningen moet betalen en plant in wanneer ze het geld van haar baantje krijgt, maar blijkbaar is het toch niet genoeg.

Wat ik wel denk, is dat eerst alles overdreven gebeurt, alles gaat mis, Floortje luistert niet, wil geen hulp en verliest vriendinnen, maar toen ik bijna bij het einde was werd alles wel heel voorspelbaar en leek alles met een vingerknip weer opgelost te zijn. De enkge die nog steeds niet happy leek was Floortje, terwijl die indruk misschien wel gewekt moest worden. De emoties in het boek vond ik dus een beetje vaag, er had iets uitgebreider gesproken mogen worden.

Het is een interessant boek, maar van mij mocht het wel iets langer zijn. Ik geef het een 6.5/10.

zondag 22 februari 2015

Recensie: Hersenschimmen

Titel: Hersenschimmen
Auteur: Bernlef
Uitgever: Querido
Jaar van uitgave: 2007
Bladzijden: 181
ISBN: 9789021453194

Maarten Klein, de gepensioneerde hoofdpersoon van Hersenschimmen, verliest langzaam maar zeker zijn greep op de werkelijkheid. Hij kan heden en verleden niet meer onderscheiden, wil plotseling weer naar zijn werk en ziet zijn echtgenote voor een vreemde aan. ' Achter me in de deuropening staat een vrouw. Haar bruine haar valt met een lok schoon naar rechts over haar voorhoofd. [...] Ze houdt me in de gaten.' Meer dan een verhaal over dementie is Hersenschimmen een liefdesgeschiedenis, met een onvermijdelijk tragisch einde. 

Hersenschimmen is een van de beste boeken die ik gelezen heb. Het is erg bijzonder om door een boek te zien hoe dementie echt in je kan zitten. Door dit verhaal krijg je zelfs de indruk dat je precies gelooft wat Maarten, de hoofdpersoon, zegt: je gelooft ook niet dat hij iets gedaan heeft wat gevolgen heeft gehad voor zijn omgeving.

In dit boek volg je het leven van Maarten, die langzamerhand steeds meer dingen gaat vergeten. Toen ik dit voor het eerst hoorde kon ik me niet voorstellen dat het verhaal zo in me kon gaan zitten. Wanneer ik het boek pakte, legde ik het niet weg voordat ik steeds een heleboel bladzijdes gelezen had. Dit komt mede doordat er geen hoofdstukindeling in zit en ik er nogal aan gewend ben om per hoofdstuk te lezen, maar in dit geval vind ik deze vorm erg bij het boek passen. Je kúnt niet op een bepaald moment stoppen want er is geen stop in zijn ritme waar je even een kleine 'pauze' kunt inlassen.

De gebeurtenissen die voorkomen zijn erg alledaags. Dat maakt het des te gevoeliger voor de persoon diender leest, want je herkent zijn situatie en denkt eerst dat dit nooit bij iemand uit je eigen omgeving zal gebeuren, maar omdat Maarten zo'n alledaags mens is, met zijn kantoorbaan, zijn lieve hond en vrouw die altijd voor hem gezorgd heeft, komt de dementie echt aan, en je ziet dat het menselijk is. Het kan iedereen overkomen. Dit boek is echt het nadenken waard.

Ik geef het boek een 9/10.

dinsdag 17 februari 2015

Recensie: Happy Life


Titel: Happy Life
Auteur: Mascha Feoktistova
Uitgever: Bertram+de Leeuw Uitgevers
Jaar van uitgave: 2014
Bladzijden: 165
ISBN: 9789461561589

'Over de liefde kan ik zo enorm veel vertellen. Ik heb al langer dat tien jaar een vaste relatie en ben daar gelukkig mee. Mijn tips? Vertrouwen is enorm belangrijk en elkaar loslaten ook. Laat ieder zijn eigen ding doen en zorg er vooraleer dat je los van elkaar ook nog een leven hebt. Maar ook samen, blijf leuke dingen doen. Geniet!' Maar ook over: school, uit huis gaan, carrière  geld, sparen, familie, vriendschap, contact durven maken, feedback krijgen, happy zijn, 'nee' durven zeggen, hoe je over komt en nog veel meer...

Ik kende Mascha al sinds ik voor het eerst op YouTube keek. Ik kwam achter het fenomeen vloggen en ging het al snel zelf ook proberen. Ik werd erg druk met mijn eigen kanaal en vergat om goed te spieken bij anderen die er natuurlijk veel meer ervaring mee hadden. Na een tijd ben ik gestopt omdat ik het niet meer zag zitten en het liever aan anderen over liet. Maar, de blogs en vlogs bleef ik wel gewoon kijken, en al gauw was Mascha een van de enige die in mijn hoogste lijstje bleef staan: wat een topwijf!

In dit boek had ik totaal niet verwacht dat ze het over bloggen zou gaan hebben want de voorkant zij voor mij al genoeg: het wolkje waarin een paar onderwerpen staan geven bij mij al aan dat dit een leerproces voor me wordt. In dit boekje vind je veel tips en kun je je voordeel halen uit wat Mascha al eerder is tegengekomen en heeft weten op te lossen. Zelf vind ik een aardig leerzaam boekje, ik herken mijzelf vaak in haar situatie als het gaat om de liefde, carrière en school. 

Het leuke vind ik dat de hoofdstukken goed verdeeld zijn en er steeds een memootje bovenaan staat waarop staat waar staat wat er precies vertelt wordt. Verder las ik het boek zo door, het is lekker vlot geschreven. Jammer zijn de enkele spel/schrijffouten, maar ik heb me er niet extreem aan gestoord. In het boek staan ook een aantal mooie foto's waarop Mascha zelf te zien is, deze foto's lijken allen een beetje op elkaar, maar toch vind ik het wel een leuke toevoeging. 

Wil je graag tips en weetjes horen over onderwerpen die je zeker tegen gaat komen, dan kun je dit boek lezen. Voor de prijs zou ik toch eerder de bibliotheek in lopen, want het boek kun je wel in een avondje uitlezen. Dat neemt natuurlijk niet weg dat je er wel wat van kunt leren en eens goed na kunt denken over een nieuwe denkwijze die Mascha in het boek uitgebreid bespreekt.  Ik geef het boek een 6/10. 

Mascha's beautyblog kun je vinden via deze link: http://www.beautygloss.nl

maandag 16 februari 2015

Recensie: Villa des Roses

Titel: Villa Des Roses
Auteur: Willem Elsschot
Uitgever: Querido
Jaar van (eerste) uitgave: 1913
Bladzijden: 231
ISBN: 9789025301057

Villa des roses speelt zich af in Parijs, in het pension van Madame Brulot. In dit pension komen verschillende mensen die allen hierheen komen, vooral voor de sfeer. In dit boek wordt een observatie getoond van deze bewoners, waarin je onder andere de liefde tussen Louise, een van de dienstmeisjes, en Grünewald, een Duitser die in het pension verblijft en conflicten tussen de bewoners. 

Dit boek heb ik op aanraden gelezen voor mijn Nederlandse boekenlijst. Van meerdere mensen hoorde ik dat dit Elsschots 'pareltje' zou zijn, en ja hoor: ook ik kan jullie dit boek van harte aanraden. Het boek is erg gedetailleerd, divers en rëeel. Het boek is ingedeeld in hoofdstukken, en in ieder hoofdstuk wordt een gebeurtenis besproken. 

Het deel dat mij het meest bijbleef is het deel waarin heel het pension rond de tafel zit voor het diner met daarop volgend een feest voor mevrouw Dumoulin en dat Madame Gendron sinaasappels van de tafels steelt. Iedereen ziet het gebeuren maar zij heeft nog steeds niets door. Als men haar uiteindelijk beschuldigt, wordt zij boos en neemt wraak. Op welke manier hou ik even als verrassing, maar ik heb er stiekem wel om gelachen.

In het boek komen ontzettend veel personages voor en dit is de reden dat ik nog wel eens de weg kwijt was. Ik probeerde vooral per hoofdstuk te lezen (ik lees veel 's avonds), en eigenlijk begon er ieder hoofdstuk iets heel nieuws dus miste ik niets belangrijks. Het enige deel waar wel meerdere hoofdstukken aan geschonken wordt, is het deel waarin de liefde tussen Grünewald en Louise aan bod komt. Hierbij worden ook meerdere plaatsen omschreven, aangezien zij vaak gaan wandelen om op andere plekken dan het hotel samen te zijn.

Dit boek mag zeker een 'pareltje' genoemd worden en hoort zeker ook op jouw literatuurlijst thuis. Ik geef het boek een 8/10. 

Tip: in 2013 is de nieuwste versie uitgekomen en deze is prima te lezen!