Academia Literatuurprijs

De Academia Literatuurprijs is een jaarlijkse prijs voor het beste Nederlandstalige fictiedebuut voor volwassenen. Het is geen prijs die door literaire deskundigen wordt gegeven, maar een prijs die door de deskundige voorselectie is gekomen en waarvan de lezers van de boeken een winnaar bepalen. 

                    

De genomineerden van dit jaar zijn Hannah van Wieringen met De kermis van Gravezuid, Naomi Rebekka Boekwijt met Pels en Ineke Riem met Zeven pogingen om een geliefde te wekken. De boeken zijn te beoordelen door middel van cijfers. Je kan kiezen van 1 tot en met 4, oplopend van hoe goed je het boek vindt. Naar aanleiding hiervan wordt de winnaar op 18 september in Den Haag bekend gemaakt. Zij ontvangt dan de Academia Literatuurprijs, met een geldbedrag van 10.000 euro. 

Alle drie de boeken maakten een goede indruk op mij. Ik heb de boeken gehaald voor deze prijs, maar als ik ze gewoon had zien liggen, had ik ze zeker ook meegenomen. Een leuk detail: deze boeken hebben allemaal een voorkant met weinig informatie, en achterop een stukje info en daarna wat over de schrijver. Hoe toevallig? De boeken zijn niet dik en hebben hetzelfde formaat namelijk 20 cm hoog.

                               

Titel: De kermis van Gravezuid

Auteur: Hannah van Wieringen

Uitgever: De Harmonie

Jaar van uitgave: 2012

Bladzijdes: 106

                                      

                                      

Titel: Zeven pogingen om een geliefde te wekken

Auteur: Ineke Riem

Uitgever: Arbeiderspers

Jaar van Uitgave: 2013

Bladzijdes: 206

                                   

Titel: Pels

Auteur: Naomi Rebekka Boekwijt

Uitgever: Arbeiderspers

Jaar van uitgave: 2013

Bladzijdes: 123

De recensies van deze boeken komen binnenkort online, net zoals de beoordeling voor de prijs.

Recensie: 'Hotel de grote L'

Titel: Hotel de grote L
Auteur: Sjoerd Kuyper
Uitgever: Lemniscaat
Jaar van uitgave: 2014
Bladzijden: 228

Als je vader je beste vriend is en hij krijgt een hartaanval, en je moeder is al dood, en als je dan het hotel van je vader moet runnen, samen met je drie zussen die net zo weinig van jongens snappen als jij van meisjes, en je vader blijkt ook nog eens schulden te hebben, en je kunt alleen aan geld komen door als jongen met washandjes in je bikinitopje mee te doen aan de Miss Noordzee Verkiezing, en je hebt diezelfde dag een proeftraining voor een beroemde voetbalclub, en je bent ook nog eens smoorverliefd op het mooiste meisje van het heelal, en zij doet mee aan die missverkiezing... wat doe je dan?

Hotel de grote L is een lachwekkend boek met situaties die je nooit zou verwachten, maar toch gebeuren. Kos, de hoofdpersoon, moet zich weten te redden met zijn zussen, met wie hij totaal niet kan samenwerken omdat ze alledrie tiepetjes apart zijn. De ene depressief door liefdesverdriet, de ander druk met de enige vaste klant die de zee in wil lopen en de derde loopt rond in haar moeders trouwjurk. In dit verhaal zitten nog veel meer personen, allemaal verschillende maar gestoorde types. Het boek is zo maf als maar kan, zelfs zo dat je hardop lacht.

Het boek is zo opgebouwd dat er in elk hoofdstuk wat gebeurt dat niet te voorspellen is. Elk hoofdstuk heeft een titel met een zin uit dat hoofdstuk, maar de inhoudsopgave staat achterin dus van tevoren wist ik dit niet. Als ik dit wel had gezien, had ik alsnog niet kunnen voorspellen wat er toch allemaal gebeurde. De lachwekkende relatie tussen Isabel en Kos zorgt ervoor dat Kos nog meer in de war is, maar na elke gebeurtenis tussen hen, krijg je als lezer ook de gedachtes van Isabel te lezen, en die zijn het tegenovergestelde van wat Kos vertelt. Kos is de verteller in dit boek, hij neemt zijn dagen op als een dagboek, maar dan op een cassetterecorder. 

Het boek heeft een ietswat kinderlijke voorkant, maar zodra je het boek gelezen hebt, zie je dat de voorkant en de manier van illustreren hier perfect bij past. In het boek zelf zijn geen illustraties verwerkt, wat ik goed vind aangezien je zo je eigen beeld kan vormen van alle details die verteld worden. Het boek is gemiddeld dik, en voor mijn doen precies goed om alles te vertellen zoals dat op Kuypers manier gebeurt. 

Met Hotel de grote L is Kuyper een schat rijker. Net als in zijn andere boeken wordt dit verhaal weer verwoord in eenvoudige taal, terwijl het onderwerp helemaal niet zo eenvoudig is als het lijkt. Het boek zal verfilmt worden en draait in 2015 in de bioscoop. Ik ga zeker een kaartje kopen!

Geweldig boek, definitie van lezen met plezier. Ik geef het een 4,5/5. 

Recensie: 'Zac & Mia'

Titel: Zac & Mia

Auteur: A.J. Betts

Uitgever: Blossom Books

Jaar van uitgave: 2014

Bladzijden: 303

Zac (17) heeft leukemie en ligt in het ziekenhuis waar hij niet uit zijn kamer mag en alleen het gezelschap van zijn moeder heeft. Dan komt Mia op de afdeling, ze heeft botkanken en heeft een grote kans te genezen, maar houdt haar ziekte verborgen voor iedereen die ze kent, bang om haar vrienden kwijt te raken. Langzamerhand komen ze met elkaar in contact en ontstaat er een bijzondere vriendschap, die doorgaat zelf nadat ze uit het ziekenhuis zijn.

Het verhaal speelt zich af in een situatie waarin geen een tiener in terecht zou willen komen.  Het geeft een goed beeld van de gevoelens en de omgeving waarin Zac en Mia zich bevinden en gedragen, hoe moeilijk het wel niet is om met kanker om te gaan en hoeveel kracht het vergt om iedere behandeling te ondergaan. De karakters van de twee zijn compleet verschillend, Zac is zachtaardig, lief en moedig en Mia is eigenwijzer, emotioneler en ongeloviger. Doordat Mia veel vervelender en irritanter was om te lezen, kon ik me daar niet goed mee inkeven, terwijl ik bij sommige teksten van Zac een traantje wegpikte.

Het boek is dik, dat betekent in dit geval ook dat er veel vertelt wordt en goed uitgebreid zodat de details goed verwoord zijn. De voorkant vind ik mooi, omdat er een onduidelijke foto is, met bovenaan de kaft een korte tekst die een klein maar niet al te verklappend beeld geeft van het boek. Het boek is opgedeeld in drie delen. Het eerste wordt verteld vanuit Zacs gedachtes, het tweede vanuit dat van Zac én Mia en het derde vanuit Mia's gedachtes. 

Ik vind het verhaal erg mooi vormgegeven, er wordt gebruik gemaakt van meerdere plaatsen die allemaal duidelijk omschreven worden en die ik herken als ze later in het boek weer gebruikt worden. Het verhaal is net een grote puzzel waar telkens weer een stukje bijgevoegd wordt zodat het duidelijker wordt wat er aan de hand is. 

Ik vind de verhaallijn erg interessant, niet voorspelbaar en ontroerend; ik heb meerdere malen tranen gelaten. Ik geef het een 4,5/5.

'Sexy' recensie

Titel: Sexy
Auteur: Joyce Carol Oates
Uitgever: Van Goor
Jaar van uitgave: 2006
Bladzijden: 188

Darren is erg populair onder de mensen bij hem op school door zijn uiterlijk en zwemprestaties. Na school traint hij vaak, en op een dag biedt zijn Engels leraar aan om hem naar huis te brengen, en tijdens die rit leert hij de leraar beter kennen. Als na een tijd de leraar Engels wordt beschuldigd van seksueel misbruik, begint Darren te twijfelen: is er wat gebeurd die ene rit naar huis?

Sexy is een boek waarbij de eenzaamheid en verwarring van Darren bij jezelf lijken te liggen. De gedachten zijn zo levensecht dat als je stopt met lezen, je er toch nog over na blijft denken. Omdat Darren in het boek ook in verwarring is, heb je het gevoel alsof je zelf ook begint te twijfelen: is het nou wel of niet goed gegaan in mijn geval?

Het verhaal is erg spannend, ik werd op elke bladzijde verrast door een nieuw detail dat het verhaal vaak een tikkie onduidelijker maakte. Over het eind was ik zelfs nog verrast, zeker omdat voorgaande gebeurtenis een heel ander einde voorspeld had. Ik had er door het spanningverloop ook moeite mee om het boek een dag dicht te leggen, dus dat heb ik ook zo min mogelijk gedaan.

Het boek is ingedeeld door middel van hoofdstukken. Meestal is een hoofdstuk een nieuwe gebeurtenis of andere gedachte die toevallig langsvliegt. Als je iemand bent die graag bij een eind/begin van een hoofdstuk even afsluit om later weer op het boek terug te komen, heb je hier grote keus: het boek heeft maar liefst 64 hoofdstukken! De ene keer is een hoofdstuk erg lang, de andere keer nog geen halve bladzijde. 

Ik vind het een aangrijpend verhaal waarbij het moeilijk is te stoppen met lezen. Ik geef het een 4/5.

'Blackout' recensie

Titel: <Blackout>
Auteur: Mary Hooper
Uitgever: Ploegsma
Jaar van uitgave: 2003
Bladzijden: 144

Amy is haar vriendinnen langzaam kwijtgeraakt en kan ze niet voor zich terug winnen. Dan besluit ze om via internet een chat-vriend te zoeken. Dit lukt, en Amy leert met haar online naam 'Buzzybee' alles weten over 'Zed'. Ze sturen elkaar zelfs een foto, en Amy weet het zeker: ze moet en zal deze jongen opzoeken. Haar ouders zijn het hier alleen niet mee eens, dus gaat ze met de smoes dat ze met haar nieuwe vriendin een dag weggaat naar Zed toe. Maar die dag lijkt alles bijna te mooi om waard te zijn, en Amy en haar nieuwe vriendin Serena komen daarachter. 

In het boek lees je hoe Amy haar verhaal vertelt aan een politieagente, maar hoe verder je leest, hoe minder bewust je je daar van bent. Het verhaal wordt verteld in de ik-perspectief. Je ziet de gedachtes van Amy en komt niet achter extra informatie die de clou van het verhaal zal onthullen. 

De gebeurtenissen in dit boek zijn levensecht, en hoewel het boek al 11 jaar uitgegeven is, kan ik me nog helemaal in de situatie vinden. De chatgesprekken zijn geschreven in vaak straattaal, terwijl de rest van het verhaal erg proper geschreven is. Op deze manier is het erg duidelijk gescheiden en op een interessante manier om je aandacht bij het boek te houden.

Een beetje jammer aan het boek vind ik, is dat de hoofdstukken vernoemd zijn naar een tijd van het politiebureau, soms staat er bijvoorbeeld; '15:45, na een korte onderbreking', maar verder wordt er niets met deze titel gedaan, het heeft geen verder doel voor het boek. Voor mij was het zelfs een beetje verwarrend, aangezien ik twijfelde of de titel op een gebeurtenis in het hoofdstuk sloeg, of dat het een ander doel had. 

Ik vind de manier van schrijven erg fijn. Het is duidelijk en ik vind het verhaal zelf gewoon erg mooi, je valt binnen in een lastig onderwerp dat eerst kortaf wordt verteld, maar wat eigenlijk naar mate je aan het lezen bent, steeds verder uitgelegd wordt en je de situatie helemaal gaat begrijpen.

Mooi boek, jammer van de hoofdstuktitels. Ik geef het een 3/5.